آیتالله صافی گلپایگانی:
زهی جمال رخش کرده پرتو افشانی
به ماه چارده و آفتاب رخشانی
زهی ولی خدا قطب عالم امکان
جهان جود و کرم پیشوای یزدانی
ظهور قدرت دادار، حجت بن حسن
که ظاهر است از او کبریای سبحانی
نجات امت مظلوم و خلق مستضعف
امید مردم محروم و فیض رحمانی
سپهر مجد و شرف، شمس آسمان جلال
جمال غیب ابد، شاه ملک امکانی
اگر چه پر شده عالم ز فتنه و ز فساد
مسلط اند به دنیا، جنود شیطانی
به نام صلح و دموکراسی و وطنخواهی
زنند ضربه به شخصیت مسلمانی
گرفته است بشر راه انحراف و خطا
به هر مکان نگرم، تیره است و ظلمانی
بگیرد ار همه اقطار محنت ایام
شب فراق شود هر چه بیش طولانی
بمان به جا و مشو ناامید چون آید
امام و منجی کل مقتدای پایانی
سلیل احمد مرسل همان کسی که خدا
عطا نموده به او منصب جهانبانی
جهان نجات دهد از فساد و استکبار
دوباره زنده کند راه و رسم انسانی
در آورد همگان زیر پرچم اسلام
نظام او نبود جز نظام قرآنی
ظهور میکند و میکند اساس ستم
کند زمین و زمان را ز عدل نورانی
امیر معدلت آیین و معدلت گستر
دهد نجات همه خلق از پریشانی
خوش آن زمانه و آن روزگار و آن ایام
خوش آن حکومت و آن عدل و عصر روحانی.
رسول خدا (صلي الله عليه و آله) : خداوند متعال به هیچ عالم و دانشمندی سرمایه علمی عطا نفرمود جز آنکه از او پیمان گرفت نوع همان پیمانی که از پیغمبران گرفت که احکام و دستوراتش را به مردم ابلاغ نمایند و هرگز از بیان حقیقت دریغ نورزند. ترجمه منیة المرید صفحه 59
زنها به خود افتخار کنند، اولین های عالم را آنها کسب کرده اند:
بانو آسیه : اولین کسی که با دیکتاتوری عظیم فرعون دلیرانه به پا خواست.
بانوهاجر : اولین کسی که مکه و کعبه را آباد کرد.
هاجر خاتون : اولین کسی که از مبارکترین آب روی زمین زمزم نوشید.
بانو خدیجه : اولین کسی که به محمد مصطفی _صلی الله علیه و آله _ ایمان آورد.
بانو سمیه : اولین کسی که خونش برای اسلام ریخته شد و شهید شد.
بانو خدیجه : اولین کسی که مالش را در راه اسلام داد.
بانو هاجر:اولین کسی که سعی صفا و مروه را انجام داد و اکنون میلیونها حاجی باید حرکات آن زن را انجام دهند وگرنه حج آنها قبول نمی شود.
حضرت مریم: اولین زنی که با همه مخالفتها وارد معبد اورشلیم شد.
حضرت زینب: کسی که کاخ یزید را به لرزه دراورد .
پس زن افتخاراست. اگر قدر خودش را بداند
اگرنهم ربیع الاول از منظر مبانی قرانی و روایی و فطری بنگریم معلوم می شود که این روز، عید امامت و ولایت ومهدویت ،غدیر دوم ،اخرین غدیر و در امتداد غدیر است . اگر روزغدیرخم از منظر قران روز اکمال و اتمام است روز نهم ربیع الاول نیز روز اکمال و اتمام امامت امامان داوزده گانه است.
در روز غدیر خم با تحقق امامت اولین امام، اصل امامت نهادینه شد و مبانی نظری امامت -که در امام اول ،تجلی عینی یافت - باعث اکمال و اتمام دین از جهت تئوری گشت. همین مبانی در کنار معرفت اجمالی نسبت به دوازده امام برای کمال دین کفایت می کرد، ولی کمال و تمام مصداقی و عددی و معرفت تفصیلی آن ، با تحقق امامت امام دوازدهم علیه السلام نمود و عینیت تاریخی و زمانی یافت.
برگرفته از گتاب �نهم ربیع الاول� از محمد رضایی آدریانی
به مناسبت نهم ربیع الاول توصیه می کنم این کتاب را مطالعه کنید.